• Η φλεβική θρομβοεμβολική νόσος περιλαμβάνει την οξεία εν τω βάθει φλεβική θρόμβωση (ΕΦΘ) και την πνευμονική εμβολή (ΠΕ). Η ΕΦΘ αποτελεί μια δυνητικά θανατηφόρο πάθηση, αφού ο θρόμβος που σχηματίζεται στις εσωτερικές φλέβες των άκρων μπορεί να αποσπαστεί και να φτάσει μέσω της κυκλοφορίας στις αρτηρίες των πνευμόνων, προκαλώντας ΠΕ.
  • Η ακριβής συχνότητα της ΕΦΘ είναι δύσκολο να υπολογιστεί, λόγω της κλινικά σιωπηλής φύσης της νόσου και της απουσίας ειδικών σημείων και συμπτωμάτων. Μελέτες σε μεγάλες κοινότητες έδειξαν πως η επίπτωση της ΕΦΘ φθάνει τους 100-120 ασθενείς ανά 100000 πληθυσμού.
  • Η ΕΦΘ αποτελεί μια πολυπαραγοντική νόσο, αφού διάφορες καταστάσεις αυξάνουν τον κίνδυνο εμφάνισής της, όπως η ακινητοποίηση, τα οιστρογόνα και διάφορες ορμόνες, οι κακοήθειες, το τραύμα, πρόσφατες χειρουργικές επεμβάσεις, η παχυσαρκία, η εγκυμοσύνη και η λοχεία καθώς και το ιστορικό θρομβοφιλίας.

Η θεραπεία της ΕΦΘ συνιστάται στη χορήγηση αντιπηκτικής αγωγής, της οποίας το είδος και η διάρκεια εξατομικεύεται για τον κάθε ασθενή. Ο κίνδυνος αιμορραγίας, η αιτία της θρόμβωσης και η ανταπόκρισή της στη θεραπεία, αποτελούν παράγοντες που καθορίζουν το σχετικό κίνδυνο και το όφελος της αγωγής, καθώς και τη διάρκεια της θεραπείας. Η ελαστική υποστήριξη του μέλους (χρήση κάλτσας διαβαθμισμένης συμπίεσης) και η πρώιμη κινητοποίηση του ασθενούς, συμπληρώνουν τη θεραπευτική προσέγγιση της ΕΦΘ.